Ροχαλητό

Πλάι μου κοιμάται ο έρωτας
Έξω φυσά 
Κι ένας πλανήτης καίγεται 
στην κεντρική πλατεία
Και κάθε πάντα, 
ένα φτερούγισμα αρκεί να μας τελειώσει -
Γνώριμος, γερασμένος 
συνωμότης στο περβάζι
ή ξυπνητήρι παιδικό και χαλασμένο
στο δωμάτιο του τρελού

Σαν σε παρτίδα σκάκι δίχως τους βασιλείς
Δόθηκαν ξεραμένα
τα πιόνια όλα
τα χρόνια όλα

Κι απόμεινε μια λάμπα απο άστρα μόνο
Λίγο να ζωντανεύει 
όσα χαράξαμε στους τοίχους
Κάποτε νέοι, καθολικά αγνώμονες
και αδίστακτοι σαν έρωτας

Που πλάι σου ροχαλίζει
Που σκίζει τα όνειρα σου στους καρπούς