Υπόσχεση

Κάποτε
Σ' το υπόσχομαι
Θα πούμε τα λόγια μας σωστά
Μέσα και πέρα μας
Θα υπάρξουμε
Αχόρταγα
Άγρια
Θα σκάψουμε τη γη
Ώσπου να βγούμε

Σαν από πάντα να υπήρχαμε
Σα να μην ξέρασαν ποτέ
Τόσα φθινόπωρα στα χέρια μας
Τόση ησυχία βροχερή
Τόσους γλυκούς λυγμούς
Θ' αγαπηθούμε φονικά
Τελειωτικά
Όπως μάς πρέπει

Θα φοβόμαστε λιγότερο
Μπορεί και καθόλου
Τα χάπια θα τα κάνουμε
Avant-garde ψηφιδωτά
Και όποτε θα στρέφουμε
Τα μάτια μας ψηλά
Θα βλέπουμε τον ουρανό
Όπως μας έμαθαν ότι είναι

Σ' το υπόσχομαι

Τα χείλια μας θα λούζονται
Σ' αναίσχυντα μειδιάματα ηδονής
Σε απαλά δαγκώματα
Σε σάλια αγίων αστρικών
Θεών ερωτευμένων
Μακάριοι ναυαγοί αφασικοί
Θα ξεβραζόμαστε ασταμάτητα
Σ' αλλόκοτες χαρές
Σε μέρες διάφανες
Σε νύχτες ενδοφλέβια γιασεμιά
Σε κάτι
Κάπως

Κάποτε

Προσωπικό

Αλήθεια δε θυμάμαι
Τι ώρα ορίσαμε
Ν' ανάψουμε τον ήλιο
Κι αλήθεια δε θυμάμαι
Άμα με νοιάζει τελικά

Κοίτα
Τα βράδια που χαϊδεύομαι
Ολομόναχος
Είναι δικά μου
Φορτίο άθραυστο
Εμπιστευτικό και κατεπείγον
Πάντα παραδομένο εγκαίρως
Πάντα κακό
Προσωπικό
Μη και μας βρει ποτέ
Ένα καλοκαίρι ζωντανούς
Και καλομάθουμε

Κι άμα μιλούσα ερωτικά
Θα 'ταν αλλιώς
Αλλά δεν είναι
Είναι ντροπή
Σκοτάδι είναι
Να χαϊδεύεις με το χέρι σου
Το χέρι σου σα ξένο
Να τρέμεις
Την σβησμένη τηλεόραση
Και τ' ανοιχτά παντζούρια
Πάγος πυρπολημένος
Σκυφτός ή ξαπλωμένος
Χνούδι πηχτό πίσω απ' τα μάτια
Το μαξιλάρι λύσσα
Και οι άγριες χαρές κάποιας ζωής
Παλιάς
Πολύ παλιάς
Να αιμορραγούν
Ψελλίζοντας γλυκόλογα
Μέσα από το σιφώνι του μπιντέ
Αδέσποτοι πλανήτες κατινάρες
Αράζουν τις κωλάρες τους
Στη στέγη και σχολιάζουν
Πράματα διάφορα αδιάφορα
Τους φουσκωτούς δακτύλιους
Της διπλανής
Το βρώμικο νεφέλωμα
Του απέναντι
Ή τον καινούργιο δορυφόρο
Της από πάνω
Χτυπάω τους τοίχους
Να ξεκουμπιστούνε
Θα μου ρημάξουνε το σπίτι
Αλλά δεν ξεκουμπίζονται
Και το ταβάνι ξεχειλώνει
Μήνα το μήνα
Χρόνο τον χρόνο
Να, βλέπεις;
Το ταβάνι πλησιάζει
Το γαμημένο το ταβάνι-
Ο διαχειριστής
Είπε κάτι για την υγρασία

Αλλά εγώ ξέρω

Κοίτα
Δεν είναι τρέλα
Θάλασσα ήσυχη είναι

Βάρκα από αφρολέξ και λάβδανο
Σ' εβένινα νερά είναι

Βαθιά είναι

Σκοτάδι είναι

Αλήθεια
Όλα καλά
Πάντα καλά

Συνήθιζα
Να προσπαθώ
Να θυμηθώ
Τι ώρα ορίσαμε
Ν' ανάψουμε τον ήλιο

Τι βλάκας

Κρίμα

Κρίμα
Τ' αδιάλλακτα ρημάγματα
Τα επίκτητα συμπλέγματα
Τις μουσκεμένες κάφτρες
Τα μαγεμένα βλέμματα
Τις σκοτωμένες ιστορίες
Και τα ξεφλουδισμένα αράπικα

Κρίμα τα βλέφαρα
Που σκέπασαν μάτια νεκρά
Γιατί τι άλλο να 'καναν

Κρίμα
Τις σκουριασμένες λαιμητόμους

Τους στομωμένους νυχοκόπτες
Και το ουίσκι που ξεράστηκε νωρίς

Κρίμα τα διυλισμένα θαύματα
Τα αύριο
Τα προχτές
Τ' ανέμπνευστα γαμήσια
Τ' ανάπηρα παγκάκια
Και τα πρώτα φιλιά

Κρίμα τα φώτα
Που έφεξαν μακριά
Κρίμα τις άγριες μαλακίες
Τους ήσυχους λυγμούς
Τ' αχάιδευτα σκυλιά
Και τ' άγραφα σκοτάδια

Κρίμα τους έρωτες
Τα μαλλιά της στο στόμα του
Την καρδιά του στον λαιμό της
Τις μωβ παραδεισένιες εκπνοές
Και αυτή τη γη που γύριζε
Όταν και όπως τη θέλαμε εμείς

Κρίμα
Τις ασημένιες εποχές
Τις νύχτες
Που γελούσαμε τα κρίματα
Τα εκτυφλωτικά μακάρια πρωινά
Τους καυλωμένους λήθαργους
Και τους ουράνιους οργασμούς
Κρίμα τους ουρανούς τώρα
Ώχρα στα μάτια τώρα
Πίσω απ' τα μυρωμένα χείλια
Σάλιο πηχτό και κοσμοθάνατος
Τώρα

Κρίμα

Παραλήρημα

Τίποτα τώρα
Όσους δειλιάσαν
Τους ξεχάσαμε
Όσους αγάπησαν περίεργα
Υποδόρια
Μουχλιασμένα
Σκάψαμε και τους θάψαμε

Κι αν όχι
Από τις γκρίζες τρίχες στο σαγόνι

Από τι ρε πούστη να κρεμαστείς

Νωθροί
Αφελείς
Ξεχειλωμένοι
Όλο να λέμε ότι μάθαμε
Όλο μακάβρια ξυπνητοί
Και νυσταγμένοι

Σκατά

Ξανά θα ρθει
Και θα σε ξαναβρεί
Και θα σε ξαναπάρει
Ηλίθιε
Κι αν μάθαμε ποτέ
Πώς να κρυβόμαστε
Ξεχάσαμε
Το ξέχασες
Ηλίθιε

Τολμήσαμε, ναι
Κάτω από νιπτήρες
Μες τα ασανσέρ
Ή στις υδρορροές

Μα αν είναι κάτι
Δεν είναι αποτράβηγμα
Ή μωβ συρμάτινη κλωστή
Που ανεξέλεγκτα τομεί
Πρωινά θανατερά
Ή επετείους

Δεν είναι απόλυτη
Ρητή και ανοξείδωτη εντολή
Βίδα ζαχαρωτή που σκάβει
Ανέμπευστα
Γλυκά
Τα χολιασμένα κούτελα
Ούτε στριφνή ποινή
Ή πρίμα καταδίκη στο λαρύγγι

Είναι εμείς, ηλίθιε
Θηλιές λαστιχένιες
Τέλειες τελείες
Τέλεια ρημαγμένες
Άσεμνα χαραγμένες
Στις μέσες μονολόγων
Αυτάρεσκων χειμμάρων
Ξύλινων λογυδρίων
Σαδομαζό ωραρίων
Ζωών κατεβατών και παναγίων
Μπούτια σπυριάρικα
Λόξυγγας θεός
Και απορία

Υπέροχα αθάνατοι
Υπέροχοι
Ηλίθιε