"Σκάψτε βαθύτερα", είπαν
"Περισσότερο απο ποτέ", είπαν
Το κάναμε
Ξημέρωνε
Κατεβάσαμε βιαστικά το πτώμα
Tο σκεπάσαμε βιαστικά
Το ξεχάσαμε βιαστικότερα
Πήραμε τον δρόμο για το σπίτι
Ανοίξαμε από μια μπύρα
Ίσα που ρουφήξαμε μια γουλιά
πριν καταλάβουμε πως ο κόσμος είχε ήδη τελειώσει
Σ' αγαπώ γιατί όταν γελάς, υπάρχεις με ομορφιά που άξιζαν θεοί
Υγρή καννίβαλος
Πλυμμένη σε ποτάμια μυθικά
Γεννημένη απο λύκων ουρλιαχτά κι απο οργασμούς πάντα σκιερούς και ματωμένους
Δόντια γυμνά
Σαγόνια βαβυλώνιες καταδίκες
Λυγμοί από πέτρα κι άμμο
Γυμνή, χωμάτινη βασίλισσα
στα τέσσερα μασώντας
και ξερνώντας τις Γραφές
Γυμνή, σε λάγνα παραμύθια
και σ' αρχαία νανουρίσματα
στάζεις με θράσος τα υγρά σου
μες τα ποιήματα
Μεθάς χαμογελώντας τα παιδιά μου
Γυμνό, υγρό αρπακτικό
Απόψε μπλέ η έρημος
Οι ωκεανοί στεγνοί
Πρόστυχη συναστρία με σκεπάζει,
πέτρα κι άμμος
Γέλα και πάρε με
Οι έκπτωτοι πάντα νικούν
Το γράφουν τα βιβλία και οι μαυροπίνακες
Πέφτουν και φεύγουν και τσακίζονται
γυμνοί στα στενοσόκακα των πόλεων
Δίχως τροφή και δίχως πείνα οι έκπτωτοι
Σιχάθηκαν τις γλώσσες τους να χώνουν σε κουφάρια
Κι έτσι όλο πέφτουν
και φεύγουν προς τα πάνω, από ψηλά
Μα κάποτε απ' τα αναίσχυντα
κι αδιάκοπα γαμήσια τ' ουρανού
έρχονται και ζαρώνουν και στεγνώνουν
Και θυμούνται
Γρήγορα αλλάζουν σε παλιούς χαρταετούς, τότε
κι αποκοιμιούνται στα κλαδιά των νεραντζιών
Ναι ρε μαλάκα, στα κλαδιά των νεραντζιών
Οι έκπτωτοι λοιπόν, πάντα νικούν
Και το πρωί, χαμένοι πια πέρα για πέρα
Κατεβαίνουν απ' τα δέντρα και ζυγίζουν λιγότερο
Διακριτικά γλύφουν τα χείλη τους
Διακριτικά ξεκινούν για την κάβα
Κανείς δεν ασχολείται πια
και βαριέμαι να κρυφτώ ή να κλάψω, πια
Παράσιτο και θόρυβος
Αρρώστια και χρησμός σε ιστορία ανείπωτη
Πάντοτε αστρολουσμένης
Πάντα πνιγμένης στα σκατά
Τραγούδια σκόνη
Δάχτυλα σκόνη και νύχια στα δόντια
Φοβάμαι ρε μαλάκα
Έχω μια τρύπα στο μέτωπο
Ο αέρας φυσά και παγώνω
Κόκκαλο στο σαλόνι
Γνέφω σα βλάκας στις εποχές
όταν έρχονται
κι όταν φεύγουν
Κάπου διάβασα για μια σπάνια, τυχαία κάθοδο
Βελούδινη κάθοδο
Mες τα χαλίκια του κόσμου
Έρωτας και οργασμός αγνώστου
Πάχνη του πρωινού
Tραγούδια πουλιών
Μια υστερία ουράνια
Μέλι και τοκετός
Και τι σημασία έχει
Κατήντησα μισός
Να σκάβω σαν παιδί τον ουρανό
