Friday, May 5, 2017

Περίπατος

Σίγουρα
Κάποιος θα 'ρθει να σου πει
Ότι δεν το κάνεις καλά
Ότι το άπλωμα των κουβερτών
Σαν και το γύρισμα των πλανητών
Είναι αγγαρεία μόνο αν δε ξέρεις
Και πρέπει να μάθεις ρε πούστη
Έγινες πια τριάνταενός
Και άλλα τέτοια χριστιανικά

Είναι που και η πουτάνα η άνοιξη
Δε συγχωρεί τίποτα πια

Και η πλατεία
Ένα κεχριμπαρί μωσαϊκό
Από ανθάκια νερατζιάς και σκυλοκούραδα
Σου κάνει νόημα πως άργησες ξανά
Και πώς να παραδεχτείς
Ότι πια ντρέπεσαι

Όταν τα παγκάκια
Άρρωστα τελειωτικά από Απρίλη κι εγκατάλειψη
Ξεμανταλώνονται και σε παίρνουν στο κυνήγι
"Θα φας πολύ ξύλο" φωνάζουν
Κι είναι κάπως αστείο
Γιατί είναι ξύλινα
Όπως και να 'χει
Είναι μία συμπεριφορά προσβλητική
Και θα 'πρεπε να γνωρίζουν
Πως με κεφάλι γκαστρωμένο
Δεν κάθησε ποτέ κανείς

Είναι βέβαια κι ο θόρυβος
Θειάδες και σαπιογέροντες
Κακαρίζουν στα ισόγεια μπαλκονάκια 
Με τις σημαίες του έθνους καρφωμένες στο κάγκελο
Και τους λαιμούς των ξένων

Γάτες σπαράζουν κολασμένα για γαμήσι
Αμούσκευτες πιτσιρίκες τσιρίζουν ακατάληπτα
Σε αμούστακους πιτσιρίκους

Κι απ' τις ταράτσες
Τζίβες γκριζαρισμένες ουρλιάζουνε μονότονα
Τσιτάτα και ιστορίες για αγώνες και για πάλες ταξικές
Που ήλθαν και παρήλθαν
Και οι σύντροφοι που ξεπουλήθηκαν
Και τα χημικά
Και η πλουτοκρατία
Και στην τελική χεστήκαμε
Λες και ξημέρωσε ποτέ μεσάνυχτα επειδή το ζήτησες εσύ

Εδώ λοιπόν
Είναι ήσυχα εδώ
Οι τοίχοι στάζουν κανακέματα
Και το αρωματικό βανίλια
Καλύπτει σχεδόν τελείως
Τη μπόχα του δωδεκάχρονου στο πατάρι
Καλύτερα εδώ
Τα χρόνια κυλούν βραδύτερα εδώ
Κι εγώ χρειάζομαι χρόνο
Να καταλάβω
Πώς κύλησε ερήμην μου
Τόση ζωή